දේශීය ශාන්තිකර්ම සමාජ විද්‍යාත්මකය

සමාජයක් යනු පුද්ගල සමූහයක එකතුවකි. සමූහයක් එක්ව තබා ගන්නේ සියලු දෙනා විසින් පිළිගනු ලබන්නා වූ අන්‍යෝන්‍ය ක්‍රියාකාරකම් හා සම්මතයන් මගිනි. දේශීය ශාන්තිකර්ම සිංහල සංස්කෘතිය විනිවිද දැකිය හැකි හරස්කඩක් ලෙස ශාන්තිකර්ම හඳුනාගත හැකියි. අර්ථ ක්‍රමය, පාලනය, නායකත්වය, කළමනාකරණය ආදී ක්ෂේත්‍ර ගණනාවක් ඔස්සේ විශ්ලේෂණය කිරීමටත් ශාන්තිකර්මය තුළින් හැකියාවක් ලැබේ. ගැමි කලාවන් ප්‍රභවය ලබන්නේ පූජා කර්මයන් ගෙනි. ග්‍රහ බලි, රාක්ශ බලි ආදිය ඇඳීම සඳහාත් වෙස්මුහුණු තැනීම සඳහාත් ඒවා වර්ණ ගැනීම සඳහාත් චිත්‍ර ශිල්පීය ඥානය අවශ්‍ය වේ. කවි ගෙතීම සඳහාත්, පද බැදීමට හැකි ශිල්පීන් පිරිසකගේ දායකත්වය අවශ්‍ය වේ. ඒ අනුව දේශීය ශාන්තිකර්ම සඳහා විවිධ පුද්ගලයින්ගේ හෝ විවිධ ඥානයන්ගෙන් යුතු ඇදුරන්ගේ ඒකරාශීත්වය අවශ්‍ය වේ. සියලු දෙනාම ඒකරාශීව කරන සමාජ මංගල්‍යයක් ලෙස ශාන්තිකර්මය හඳුන්වන්නේ එබැවිනි.

පැරණි  ශ්‍රී ලාංකීය ගැමි සමාජය ස්වයංපෝෂිත ආර්ථික සැලසුමක් අනුව සැලසුම් කරන ලද්දකි. වෘත්තීය හා සමාජ අවශ්‍යතා මත ගොඩනැගුණු කුල ක්‍රමයක් එහි විය. කොහොඹ කංකාරි ශාන්තිකර්මයේ එන ඌරා මැරීමේ අවස්ථාව ඊට නිදසුනකි. සෑම කුලයකටම ඌරාගේ කවර කොටසක් හෝ හිමිවීම විශේෂත්වයකි. 

අසාලා කීවේ වගතුග                    සියල්ලක්
යොදාලා කීවේ බොරු බස්          ඇසිල්ලක්
රවාලා කීවේ අප හට                     දෝෂයක්
කපාලා දෙමිය ගම මහගෙ බරට ගාතයක්

ආල වඩන මගේ හොඳ           බෙරකාරයාට
කෝල නැතිව ඇවිදින්නේ               සභාවට
මාලේ කරලන්ට සිත්වුනි බෙර වයන කොට
පොලේ කපා දෙමු බෙර   ගුරුන්නාන්සෙට

ශාන්තිකර්මයට එක්වන ඇදුරා මස් මාංශයෙන් තොරව කිලි යැයි සම්මත ස්ථානවලින් ඈත්ව පේ වෙන අතර ධර්මානුකූලව ජීවත් වේ. එවිට යකුන් දමනය කිරීමට පවා ඔවුනට හැකිය. මෙමගින් ලබාදෙන ආදර්ශය යහපත් සමාජයක් බිහි කිරීමට අවැසි වෙන බව දක්නට ලැබේ. ශාන්තිකර්ම වනාහි චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර මංගල්‍යයකි. එහි චාරිත්‍ර යහපත් සමාජයක් බිහි කිරීම අරමුණු කරගත් බව දක්නට ලැබේ. දෙවියන් බුදුන් නැමදීම ගුරු දෙගුරුන් වන්දනා කිරීම වැඩිහිටියන්ට ගරු බුහුමන් දැක්වීම මෙම චාරිත්‍ර අතර ඇත. නමස්කාරය සිදුකොට ගුරුවරුන් වන්දනා කර වීමෙන් අනතුරුව සහෝදර ශිල්පීන් සමග ආචාර සමාචාර කිරීමේ සිරිත වේ. නර්තනයේදී වාදනයේදී සඟ පිලිවෙලට එම කාර්යයේ යෙදීම සමාජ විද්‍යාත්මක වේ. සචේතනික වස්තූන්ට පමණක් නොව අචේතනික වස්තූන්ටද ගරු සරු දැක්වීම සිංහල ශාන්තිකර්ම තුළ දක්නට ලැබේ. අඳින හේලය සුවඳ දුම් අල්ලලා පේ කරයි. එය ගුරුවරයාගේ අතටදී ආශිර්වාදය ලබා ගනී. බෙර වයන ශිල්පීන් තම වාද්‍ය භාණ්ඩයට වන්දනා කරයි. මේවා සමාජ විද්‍යාත්මක ලක්ෂණවලින් යුතු සංස්කෘතික චාරිත්‍රයන් වේ.

පේලේ යාම චාරිත්‍රය දේශීය ශාන්තිකර්මයන්හි අන්තර්ගත සමාජ විද්‍යාත්මක සඳහා නිදර්ශනයකි. එම චාරිත්‍රයේ දී ශාන්තිකර්මයට අවශ්‍ය අමුද්‍රව්‍ය සපයා ගැනීම සඳහා ගේන් ගෙට යාම සිදුවේ. සියලු දෙනාගේ දායකත්වය එහි පරමාර්ථය ශාන්තිකර්ම සඳහා අවශ්‍ය හබරල කොළ පිති කෙසෙල් පිති කෙසෙල් කොළ කැන් යනාදී අමුද්‍රව්‍ය සපයා ගැනීම සඳහා බොහෝ දෙනා එක්ව කටයුතු කරයි. ඒවා ගෙනැවිත් සැරසීම සඳහා ද සියලු දෙනාගේ ඒකරාශිත්වය අවශ්‍ය වේ. වයසින් වැඩි අත්දැකීමෙන් වැඩි පරිපූර්ණත්වයෙන් සපිරුණු අය මෙහිදී නායකත්වය ගනී. සාමූහිකව කටයුතු කිරීමේදී නායකත්වය ඉවසීම තර්කනය අනුකූලතාවය දැක්වීම ආදී ගුණාංග වර්ධනය වේ.

ශාන්තිකර්මය සඳහා සහභාගී වන සියලු දෙනාටම උස් පහත් භේදයකින් තොරව සමඅසුන් පැනවීම සිරිත වේ. ඔවුනට කැවුම් කෙසෙල් ආදියෙන් සංග්‍රහ කිරීම ද තේ පැනින් සංග්‍රහ කිරීම ද සිදු වන අතර ආතුර ප්‍රේක්ෂකයෝ අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදෙමින් සමාජ බැඳීම් තහවුරු කර ගනී. මේ අනුව දේශීය ශාන්තිකර්ම වනාහි සමාජ විද්‍යාත්මක ලක්ෂණයන්ගෙන් පරිපූර්ණ වූ දේශීය සංස්කෘතිය හරස්කඩක් හෙළිකරන මංගල්‍යය ලෙස ප්‍රකාශ කිරීම යුක්ති යුක්ත ය.  

සටහන:  ✍ ජයවර්ධන

(තොරතුරු , ගුරුවරු ඇසුරිනි. අඩුපාඩු ඇත්නම් සදහන් කරන්න)

ඩබ්.ඒ.එම්.එස්.එන්.ජයවර්ධන

විශේෂවේදි ප්‍රථම වසර 

ජන සන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය